ქალაქ ოზურგეთის მერია აპირებს აუქციონზე გაყიდოს სერის უბანში, ნინოშვილის ქუჩაზე ხუნდაძის ბაღის ყოფილი ტერიტორიის ნაწილი. ამ პოსტში მოკლედ დავწერ, ვინ იყო ვასილ ხუნდაძე, რა მნიშვნელობა აქვს სერის უბანს ოზურგეთისთვის და რატომ არ უნდა გაიყიდოს მიწის ეს ნაკვეთი
ვასილ ხუნდაძე ქალაქის თავი (მერი) იყო 1900-04 წლებში. პროვიზორი და აფთიაქის მესაკუთრე ხუნდაძე ქალაქის თვითმმართველობაში არჩევამდეც აქტიური მოქალაქეობით გამოირჩეოდა და 1893 წელს კოწია თავართქილაძესთან და იაგორ თაყაიშვილთან ერთად დააარსა ამხანაგობა „შუამავალი“, რომელიც გურიაში მეაბრეშუმეობის განვითარებით იყო დაკავებული. 1900 წლის 20 მარტის არჩევნებში ის ქალაქის საბჭოს ხმოსნად აირჩიეს და შემდეგ ქალაქის თავიც გახდა. 1906 წლის იანვარში, გურიის რესპუბლიკის დამარცხების შემდეგ, უკვე ქალაქის ყოფილი თავი ვასილ ხუნდაძე სხვა ორ პიროვნებასთან ერთად იყო გაგზავნილი პოლკოვნიკ კრილოვთან მოსალაპარაკებლად, რათა ოზურგეთი გადაწვას გადაერჩინათ.
მაგრამ ხუნდაძის გვარი ჩვენს მეხსიერებას სერის უბანში მის მიერ გაშენებული ბაღის გამო შემორჩა. სერი ოზურგეთის ისტორიული უბანია, რომელიც მდინარეებს, ბჟუჟსა და ბაზრისწყალს შორის აღმართულ პატარა გორაკს წარმოადგენს. სერზეა ნაპოვნი გვიანი ევროპული (ესპანური, ტოსკანური და ავსტრიული) ვერცხლის მონეტების განძი. 1878 წელს სერზე, გრიგოლ გურიელის ყოფილ სახლში დაიდო ბინა ქალაქ პირველმა სკოლამ - სასულიერო-სამრევლო სასწავლებელმა.
სერის ქუჩებს დღემდე შენარჩუნებული აქვთ შუა საუკუნეების ქალაქისთვის დამახასიათებელი დაკლაკნილი, მიხვეულ-მოხვეული ფორმა. სწორედ სერზე გააშენა ვასილ ხუნდაძემ მისი მერობის დროს პირველი საჯარო, საზოგადოებრივი სარგებლობისთვის განკუთვნილი ბაღი ქალაქში. ბაღი ნახევარ ჰექტარზე იყო გაშენებული და ქვითკირის ღობით იყო შემოღობილი. ბაღს დიდი ჭიშკარი ჰქონდა. აქ ატარებდა დროს ოზურგეთის საზოგადოება, იმართებოდა კონცერტები, ატრაქციონები.
მთავრის ბაღი (დღევანდელი ჭადრების ბაღი), მართალია, უფრო ძველია, მაგრამ ის გურიელების შიდა ეზოს წარმოადგენდა მათი მმართველობის დასასრულამდე. ბაღი იმდენად ასოცირდებოდა ხუნდაძესთან, რომ მის სახელს 1930-იანი წლების ბოლომდე ახსენებდა ადგილობრივი ოფიციალური პრესა. 1940-იან წლებში იგეგმებოდა ხუნდაძის ბაღის გაფართოება და 3,5 ჰექტარზე დიდი პარკის გაშენება.
მთავრის ბაღი (დღევანდელი ჭადრების ბაღი), მართალია, უფრო ძველია, მაგრამ ის გურიელების შიდა ეზოს წარმოადგენდა მათი მმართველობის დასასრულამდე. ბაღი იმდენად ასოცირდებოდა ხუნდაძესთან, რომ მის სახელს 1930-იანი წლების ბოლომდე ახსენებდა ადგილობრივი ოფიციალური პრესა. 1940-იან წლებში იგეგმებოდა ხუნდაძის ბაღის გაფართოება და 3,5 ჰექტარზე დიდი პარკის გაშენება.
ხუნდაძის ბაღის ყოფილმა ტერიტორიამ, რომლის ფართობი რამდენიმე ათას კვადრატულ მეტრს აღემატებოდა, 2010-იან წლებში ახალი საზოგადოებრივი დანიშნულება შეიძინა. 2011 წელს აშენდა შ. პ .ს. „მედალფას“ კუთვნილი საავადმყოფო, 2016 წელს - პრობაციის ბიურო, იქვეა დაგეგმილი საპატრულო პოლიციის ახალი შენობის აშენება. მუნიციპალურ საკუთრებაში დარჩენილი 664 კვ. მ. მიწის ნაკვეთი კი უპირობო აუქციონზეა გამოტანილი.
რუკაზე წითელი ლაქებით მონიშნულია ზემოთჩამოთვლილი დაწესებულებები, იქვეა პირველი საჯარო სკოლა და ბაღი. ყვითლად მონიშნულია ხუნდაძის ბაღიდან დარჩენილი ერთადერთი ნაკვეთი
წლების განმავლობაში არსებული პრაქტიკა აჩვენებს, რომ ადგილობრივი თვითმმართველობის მიერ უძრავი ქონების პრივატიზაციას არ მოყვება ხოლმე ინვესტიცია და დასაქმების ზრდა, არამედ ხდება მხოლოდ საზოგადოების ქონების გადასვლა კერძო მესაკუთრეების ხელში, თანაც საკმაოდ იაფად, რადგან უძრავი ქონების ფასი ოზურგეთში ძალიან დაბალია, იმდენად დაბალი, რომ ამ კონკრეტული მიწის ნაკვეთის საფასურის (10 000 ₾-ზე ნაკლები) გადახდა სერის უბნის მოსახლეობასაც კი (1400 ადამიანი) შეუძლია მინიმალური დანახარჯებით. პრივატიზების შემთხვევაში არაფერი დაიცავს იქ არსებულ მრავალწლიან ხეებსაც
ამ ნაკვეთის საუკეთესო გამოყენება მისი საზოგადოებრივ საკუთრებაში დატოვება და სკვერის მოწყობა იქნებოდა. სკვერი მოემსახურებოდა როგორც ამ ქუჩაზე ადამიანების გაზრდილ ნაკადს, ასევე ადგილობრივ მოსახლეობას და ამ უბნის მიკროცენტრად იქცეოდა, ხოლო ამ სკვერისთვის შეგვეძლო გვეწოდებინა სახელი ვასილ ხუნდაძისა, ქალაქის მერისა, რომელმაც თავი საზოგადოებრივ სივრცეებზე ზრუნვით დაგვამახსოვრა.
Comments
Post a Comment