Skip to main content

ლაზარენკოს რაპორტი

ოზურგეთის მაზრის უფროსის, ლაზარენკოს მოხსნება ნასაკირალის ბრძოლის, დვაბზუს გადაწვის და გურიაში მიმდინარე მოვლენების შესახებ. ოზურგეთის ისტორიული მუზეუმის ფონდებიდან

ოზურგეთიდან ჩვენს საშველად გამოსულ ასეულს სახლებიდან ესროდნენ. ამიტომ გზატკეცილის პირად მდებარე ყველა სახლი კაზაკებმა დასწვეს, როცა სახლებიდან ცეცხლის ალი ავარდა, მე პეკარსკის თანდასწრებით შენიშვნა მივეცი, მაგრამ ოფიცერმა, რომელიც მე მოვნახე, ის იყო პოდესაული კოსტელიანოვი, მიპასუხა, რომ ეს ხდებოდა სამხედრო მოსაზრებით. დანარჩენი ოფიცრები პოდესაული პაპეჩენკო და ხორუნჯი მალაევი შორს იმყოფებოდნენ ჩემგან. ამ შეტაკებაში ჩვენ დავკარგეთ მოკლულნი და დაჭრილნი. ჭრილობისაგან გარდაიცვალა 6 კაზაკი, დაიჭრა 12. პოლიციის სტრაჟნიკები მოკლულ იქნა 2, უგზო-უკვლოდ დაიკარგა 5, აგრეთვე უგზო-უკვლოდ დაიკარგა სამაზრო სამმართველოს თარჯიმანი ანთაძე. დაიკარგა მოკულთა და უგზო-უკვლოდ დაკარგულთა ბერდანკები სულ 6 ცალი, ყველა ესენი ხელთ იგდეს აჯანყებულებმა. დაიკარგა ცხენები. სტრაჟნიკების: 4 გაიქცა, 10 მოკულ იქნა. კაზაკის ცხენი: მოკლულ იქნა 3 ცხენი და დაიკარგა ორი. მოდარაჯის ცხენი: დაიკარგა სამი. ამას გარდა ზარალი კიდევ არის, რაც ცნობაში მოგვყავს. ჯერჯერობით ცნობილია ზარალი რაც შეადგენს 5106 მანეთს და 50 კაპიკს.

ოზურგეთში ჩამოსვლისას დამხვდა შემდეგი ცნობები

1. კაზაკებზე (7 კაცი) თავდასხმისა, რომლებიც დრეზინით მიდიოდნენ ნატანებიდან სუფსაში, რომელთაგან მოკლულია 5
2. იქვე 2 სტრაჟნიკზე (ინგუში) თავდასხმა, რომლებიც რკინის გზას მოჰყვებოდნენ ქუთაისიდან, ერთს მიაყენეს სამი ჭრილობა, მეორეს - სხეულის ნაწილები დაუმტვრიეს
3. სუფსის სადარაჯოზე თავდასხმა. წაღებულია 5 ვინტოვკა
4. თავდასხმა ლანჩხუთის საბოქაულოს სამმართველოზე, სადაც განადგურებულია საქმეები და ნივთიერი დამამტკიცებელი საბუთები და წაღებულია 7 ვინტოვკა.

ამნაირად 15-22 ოქტომბრამდე აჯანყებულებმა ხელთ იგდეს საპოლიციო სტრაჟის 27 ვინტოვკა. სულ მთელი ამ წლის განმავლობაში 48 ვინტოვკა.

თუ რა მდგომარეობაში არიან სოფლის სამმართველოები ცნობები არ არის, ვიცით მხოლოდ ზემოხსენებული. თქვენს აღმატებულებას, დავძენ, რომ, როგორც შეკრებილი ცნობებიდან სჩანს, ნასაკირალის ქედზე მოწყობილ თავდასხმაში მონაწილეობას ღებულობდნენ ყველა საზოგადოებები, მაგრამ უმთავრესად დვაბზუსა და ბახვის საზოგადოებები. სულ თავდასხმა-ბრძოლაში მონაწილეობდა (იმ პირთა ჩვენებით, რომლებიც ტყვედ იყვნენ ჩავარდნილი) 4 ათას კაცზე მეტი. მოწინავე მებრძოლებად და უფროსებად იყვნენ დეზერტირები, რომელთა სიასაც აქვე გირდგენთ. ამასთანავე დავსძენ, რომ სამაზრო პოლიციის მოქმედება მომხდარი ამბების გამო სრულიად შეწყვეტილია და ამჟამად მხოლოდ სამაზრო სამმართველოში გრძელდება საკანცელარიო მუშაობა. საპოლიციო სტრაჟა დაშლილია. ერთი ნაწილი გაიქცა კიდეც. მათი თავის მოყრა მე არ ძალმიძს. სტრაჟის ოფიცერი გაწვეულია ქუთაისში სტრაჟისადმი გამოცემული ბრძანების თანახმად. აგრეთვე გაწვეულია სამმაზრო სამმართველოს მდივანიც

ოზურგეთის მაზრის უფროსი სტატსკი სოვეტნიკი ლაზარენკო

Comments

Popular posts from this blog

გურიის ფეოდალები

გურიის თავადები ვახუშტი ბატონიშვილის ცნობით ფლობს გურიას გურიელი და იტყვის ვარდანის ძეობასა, და სხუანი მის ქვეშენი არიან ესენი: თავდგირიძე და ამილახორი, ჩავიდნენ სამცხიდან, შარვაშისძე მოვიდა აფხაზეთიდამ, ბერიძე, კვერღელისძე, ბერეჟიანი, ნაკაშიძე დასხუანი, აგრეთვე აზნაურნიცა XIX საუკუნეში, დიმიტრი ბაქრაძის თანახმად, გურიაში თავადების შემდეგი გვარები იყო: გურიელი გურიელები გვარად სინამდვილეში ვარდანისძეები იყვნენ, ხოლო გურიელობა კი იყო მათი ტიტული, როგორც გურიის მფლობელებისა. ისინი თავიდან გურიის ერისთავები, XVI საუკუნიდან კი დამოუკიდებელი მთავრები  იყვნენ. გურიელად იწოდებოდა ფეოდალური სახლის უფროსი, სახლის სხვა წევრები - ბატონიშვილებად. გურიელების საზაფხულო რეზიდენცია იყო უჩხუბი, ზამთრისა კი - ოზურგეთი , მამია V გურიელმა რეზიდენცია მთლიანად ოზურგეთში გადაიტანა. საგვარეულო საძვალე - შემოქმედის ეკლესია , საბატონიშვილო - ლესა .  გურიელების გერბი ნაკაშიძე გურიელების შემდეგ გურიის ყველაძე ძლიერი და მდიდარი გვარი იყო. ნაკაშიძეების საგვარეულო მოდის გვარ ნაკანიდან. ნაკანი

მეგრული ტოპონიმები და გვარები გურიაში

გურია, სანამ გურულების წინაპარი მესხების ერთი ნაწილი ამ ტერიტორიაზე დასახლდებოდა, ეკავათ ზანურ (მეგრულ-ლაზურ) ენაზე მოსაუბრე ხალხს. ეს არის ახსნა იმისა, თუ რატომაა ხშირი გურიაში ზანური წარმოშობის ტოპონიმები, ასევე მეგრული დაბოლოების მქონე გვარები. მეგრულ-ლაზური ტოპონომიკა დღევანდელი გურიის ტერიტორიაზე VII-VIII საუკუნეების შემდეგ თანდათანობით ჩაანაცვლა ქართულმა, თუმცა ცალკეული ტოპონიმი მაინცაა შემორჩენილი. ამის მიზეზი იყო ქართულ ენაზე მოსაუბრე ტომების ლტოლვა მესხეთიდან ზღვისკენ, რაც განპირობებული იყო ერთი მხრივ ამ ხალხების მიერ ზღვაზე გასასვლელის ძიებით, ხოლო მეორე მხრივ, ქართლში არაბთა შემოსევებით. გვარები ლომჯარია, ჭანტურია, კვირკველია, გაგუა, გოგუა, აფხაზავა და ა. შ. ჰიდრონიმები : ორაგვისღელე, ოჩოჩხა (მთისპირი), ოკვანე, ოსკოჭინე (ჩაისუბანი) ქალაქების და სოფლების დასახელებები: ოზურგეთი - მეგრული თავსართი „ო“ შეესაბამება ქართულ თავსართს „ა“ (ო-ზურგ-ეთი, სა-ზურგ-ეთი). ოზურგეთი და მისი შემოგარენი ზურგის ფუნქციას ასრულებდა ოსმალეთის იმპერიასთან ბრძოლაში და ამით აიხსნება ქალაქის ს

გურულების შესახებ

იაკობ გოგებაშვილი: გურული მეტად ჩქარია ლაპარაკში, მოძრაობაში, საქმეში, უყვარს პირდაპირობა და სძულს პირმოთნეობა. სწრაფად მოსდის გული, თოფის წამალივით იცის აფეთქება; მაგრამ ჩქარა ისევ მშვიდდება. სიმარჯვით და გულადობით გურულები განთქმულნი არიან. განათლებასაც გატაცებით მისდევენ. თედო ჟორდანია გურიის კუთხე დამივლია ამ ოციოდ წლის წინედ, როდესაც უცხოელების კულტურას ამ ხალხზე შესამჩნევი გამრყვნელი გავლენა არ მოეხდინა. უსწავლელ-უწიგნო გლეხ-კაცებმა გამაკვირვეს მათის დიდებულ სიტყვა-პასუხით, ,,ჯენტლმენობით” – ზრდილობით, ძველებურ ქართულ განათლებით (ბევრმა იცოდა გალობა საუცხოოდ და უფრო მეტმა ძველი სიმღერები – წარმტაცები), ჩვეულებათა სათნიანობით, კულტურით, რომლის ვრცლად აღწერა ითხოვს ახალს გმირებს. მათი ჩონგური ...და ფერხულის დაბმა ხომ გაიტაცებს იმასაც, რომლის სული მიძინებულია და მომკვდარინებული მუდმივ დუხჭირ ქვეყნიურს ზრუნვაში და ვისაც გმირული სული უღვივის გულში, იმას ხომ ცად აიტაცებს. ამ ხალხში ქურდები სულ არ იყო მაშინ – ძველი გურული, როგორც ქართლელ-კახელიც ამას არ იკადრებდა. გურულების

ოზურგეთის ქუჩების სახელდებისთვის

ოზურგეთის ქუჩების უმრავლეობას სახელწოდებები 90-იანი წლების დასაწყისში შეეცვალა. სტალინი - რუსთაველი ცხაკაია - ფარნავაზ მეფე ლენინი - კოსტავა აბაშიძე - თაყაიშვილი 1905 - აღმაშენებელი გასაბჭოებამდე ოზურგეთში ბევრი ქუჩა არ იყო. იმ პერიოდში ქუჩების სახელდება ნაწილობრივ მათი მიმართულებების მიხედვით, ხოლო ნაწილობრივ ამ ქუჩაზე მდებარე დაწესებულების მიხედვით ხორციელდებოდა. ერთი მხრივ ლიხაურის ქუჩა, ქუთაისის ქუჩა, ბაილეთის ქუჩა, ნატანების ქუჩა. ხოლო მეორე მხრივ პროგიმნაზიის ქუჩა, ბაღის ქუჩა, ფოსტის ქუჩა, სობოროს ქუჩა, პოლიციის ქუჩა. საბჭოთა პერიოდში ქუჩებისთვის სახელების მინიჭება ასე ხდებოდა: (ნაწყვეტი 1955 წლის 23 მარტის „ლენინის დროშიდან“ N 35, გვ. 4 ): ამიერიდან, მდინარე ბჟუჟის ხიდიდან ანასეულამდე მიმავალ ქუჩას ეწოდება ნ. ა. ბულგანინის სახელი.  ექადიის ვ. ჩკალოვის სახელობის კოლმეურნეობის გვერდით მდებარე ქუჩას ეწოდა ვ. ჩკალოვის სახელი. მის შესახვევებს და ჩიხს ჩკალოვის სახელობის 1-2-3 შესახვევები და ჩიხი. ანასეულის ინტიტუტებისა და ფაბრიკის ტერიტორიიდან მარცხნივ მიმავალ ქუჩას

გურული ფირალები

ფფოტოები და ციტატები ირაკლი მახარაძის წიგნიდან „გურული ფირალები“ „არ არის არცერთი განათლებული ერი, რომ თავის განვითარებაში ყაჩაღობა არ გაევლოს“   გაზეთი „ივერია“ კვაჭაძე, ერთ-ერთი პირველი ფირალი ალმასხან ბედინეიშვილის ისტორია ალმასხან ბედინეიშვილი იყო წარმოშობით სურებიდან. მისი ბატონი იყო ზურაბ ერისთავი, გორაბერულის ერისთავების შტოდან. ერისთავი მიაკითხავდა ბედინეიშვილს, როგორც სხვა გლეხებს, წამოწვებოდა მარანში და ითხოვდა მასვით და მაჭამეთო და სამ დღეზე ნაკლებს არ გაჩერდებოდა. უძლებდა ალმასხანი, მაგრამ ერთხელაც ბატონმა ქალები მოინდომა, ამოასხა ალმასხანს, შეუვარდა ერისთავს გორაბერეჟუოულის სასახლეში და მოკლა ლოგინში. ბედინეიშვილმა 60 წელის გაატარა სურების ტყეში ფირალობაში. სიმღერა ფირალ მეხუზლაზე   სიმღერა სისონა დარჩიაზე ნიკოლოზ მეხუზლა (მარცხნივ) და სისონა დარჩია (მარჯვნივ)  სიმღერა სისონა დარჩიაზე „იცით, ვინ არიან ეს ფირალები? ცოლშვილიანი კაცები, რომლებიც გუშინ მშვიდი მიწის მუშა იყვნენ, სახელმწიფო ბეგარას იხდიდნენ და თავის მოძმეებ