გურიის უცნობი სოფლები

გურიის სოფლები, რომლებიც დღეს სოფლის სახით აღარ გვხვდება. ზოგიერთი ტოპონიმი გამქრალია, ზოგიერთი კი შეერწყა სხვა სოფელს

ბუხულვაური

ბულუხვაურს იხსენიებს დიმიტრი ბაქრაძე, 1873 წელს, მდებარეობდა ნიგოითიდან ჯუმათისკენ მიმავალ გზაზე, სოფლების ზემო ჩიბათის, ბაღლეფის, ყელასა და ჩოჩხათის შემდეგ. ბულუხვაურის წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში, ასევე ფიქსირდება იმერეთის სინოდის კანტორის მეტრიკული წიგნების საძიებელში 1871-1915 წლებში. 1911 წელს ბულუხაურში ცხოვრობდა 624 ადამიანი. 1917 წლის კავკასიის კალენდრით შედიოდა ჯუმათის სასოფლო საზოგადოებაში.

თარმოწამე, მთავარმოწამე

მდებარეობდა ჯურუყვეთს, გულიანსა და ჯიხანჯირს შორის. იდგა წმინდა გიორგის ქვის ეკლესია. მის სამრევლოში შედიოდა 78 კომლი. იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში.

ნაურმევი

მდებარეობდა ბაილეთის ახლოს, ნაურმევში შედგა ჯუმათის, სილაურის და ახალსოფლის გლეხობის შეკრება ბაილეთში პირველი მაისის მიტინგის დასაგეგმად. 1917 წლის კავკასიის კალენდრით შედის ჯუმათის სასოფლო საზოგადოებაში

სტეფანწმინდა

იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ შემოქმედის ეპარქიის ეკლესიების სიაში. იდგა წმინდა სტეფანეს ხის ეკლესია, მრევლი - 36 კომლი.

კოტიზეთი

იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ შემოქმედის ეპარქიის ეკლესიების სიაში. იდგა წმინდა გიორგის ხის ეკლესია, მრევლი - 50 კომლი.

გეშთიმანია

გეთსიმანიის დამახინჯებული ფორმა უნდა იყოს. აქ იყო მთავარანგელოზთა ხის ეკლესია. მის სამრევლოში შედიოდა 40 კომლი. იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში.

ღვედი

აქ იყო წმინდა ანდრია მოციქულის ქვის ეკლესია. მის სამრევლოში შედიოდა 78 კომლი. იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში. ეს ტერიტორია ამჟამად შედის სოფელ ჯიხანჯირში

კუნჭული

აქ იყო მთავარანგელოზის ქვის ეკლესია. სიძველის გამო დანგრევის პირას იყო მისული. მის სამრევლოში შედიოდა 14 კომლი. იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში.

ნიგოზდიდი

აქ იყო წმინდა გიორგის ქვის ეკლესია. მის სამრევლოში შედიოდა 93 კომლი. იხსენიება არქიმანდრიტ არსენ მგალობლიშვილის მიერ 1828 წელს შედგენილ ჯუმათის ეპარქიის ეკლესიების სიაში.მანამდე იხსენიება იმერეთის აჯანყების დროს (1819-20), როცა რუსეთის სარდალმა ველიამინოვმა აიღო ეს სოფელი სხვა სოფლებთან ერთად

ნაფარახევი

ოჩე

მდებარეობდა გურიის საჯავახოში, მდინარე ხევისწყალზე. 1883 წლისთვის მოსახლეობისგან დაცლილი იყო. 1880-90-იან წლებში აქ იმართებოდა პეტრე-პავლობის ბაზრობა ივნისში. ოჩე იხსენიება ასევე 1920 წლის „გურიის ერობის მოამბეში“ N18, როგორც ადგილი კოხნარის თემში, სადაც ოზურგეთის მაზრის ერობამ დააწესა ბაზრობა ყოველ კვირა დღეს.

აბუთვანი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ჩოხატაურის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 244 ადამიანი, გურულები. შედიოდა ზემო ხეთის საზოგადოებაში.

ქვემო ბანი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ჩოხატაურის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 752 ადამიანი, გურულები

ბეღლები

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, გურიანთის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 926 ადამიანი, იმერლები

გოგომერია

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ჩოხატაურის უბანში, ერკეთის თემში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 32 ადამიანი, გურულები.

ჯვარი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, გურიანთის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 470 ადამიანი, გურულები. 1911-ში 564.

პაიჭაძისეული

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ჩოხატაურის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 65 ადამიანი, გურულები. შედიოდა ბასილეთის საზოგადოებაში (1914) იგივეა, რაც წიფნაგვარა

ფატარი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, გურიანთის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 120 ადამიანი, გურულები. ზოგი ცნობით აქ დაიბადა ფილიპე მახარაძე. 1911 წელს ცხოვრობდა 150 ადამიანი. დღეს ეს სოფელი შერწყმულია უშუალოდ შემოქმედთან

ტობათი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ჩოხატაურის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 748 ადამიანი, გურულები. შედიოდა ამაღლების საზოგადოებაში

ვოსკრესენკოე

მოხსენიებულია 1915 წლის კავკასიის კალენდარში, ცხოვრობდა 198 ადამიანი, გურულები

წიაღუბანი

მოხსენიებულია 1910 წლის კავკასიის კალენდარში, ლანჩხუთის უბანში, 1908 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა 684 ადამიანი, გურულები. ეს ტოპონიმი ფიქსირდება ხაჯალიას, ჯიხანჯირსაა და ნასტეფნარს შორის. 1911 წელს ცხოვრობს 1077 ადამიანი. 1914 წ. შედის გუმათის (ჩოჩხათის) საზოგადოებაში.

ებალაური

1911 წელს ცხოვრობდა 673 ადამიანი. 1917 წლის კავკასიის კალენდრით შედის ჯურუყვეთის სასოფლო საზოგადოებაში. დღეს ებალაური სოფელ არჩეულის ნაწილია.

სატახია

იხსენიება 1911 წელს, ცხოვრობდა 372 ადამიანი. შედიოდა გურიანთის სასოფლო საზოგადოებაში.

დღონაური

დღეს შედის ჯუმათში. დღონაურის ეკლესიაში მოხდა სისხლიანი დაპირისპირება დარჩიებსა და ჩხარტიშვილს შორის, რომლის შედეგადაც ფირალად გავარდა სისონა დარჩია. აქაა დაკრძალული სისონა დარჩია და ისიდორე ჩხარტიშვილი.

ქრისტეფორო დე კასტელს (გურიაში იყო 1630-იან წლებში) აქვს მოხსენიებული სოფლები პოსკავეთი, ზჯეტი, ლევკომი, რეკული (სავარაუდოდ ლიხაური), ტაგვაჯალი