პატარა აბული

გავედით თბილისიდან, დილით. მიმართულება კუმისის ტბა > ასურეთი > წაკლკა > ფოკა. სჯობს წყნეთი > მანგლისი > წალკის გზიდან წასვლა, 20 კმ-ს მოიგებთ

პირველი გაჩერება ფარავნის ტბა:

შემდეგ იყო სოფელი ფოკა. ფოკაში თუ მოხვდებით და ფოკის დედათა მონასტრის მაღაზიაში არ შეივლით ბევრს დაკარგავთ. ამისთვის სულ არაა აუცილებელი რელიგიური მომლოცველი იყოთ, არც ჩვენ ვიყავით ასეთები. მაღაზიაში არის არაჩვეულებრივი ყველის ფართო არჩევანი, ბეგქონდარას არაყი (ბიჭები ამ არყით უფრო მოიხიბლნენ, ვიდრე ნაქები ყველით), ჯემები, ტრიუფელი და სუვენირები.

წივა, თივა და სოფელი ფოკა

შემდეგი სოფელია განძანი. აქ გავჩედრით, მანქანა პოლიციის ოფისთან დავტოვეთ და შევუდექით გზას მთა პატარა აბულისკენ. შეიძლება მანქანის სოფლის ბოლოში დატოვება და ამით ორი კილომეტრის მოგებაც. წყარო სოფლის ბოლოსაა

სოფლიდან პატარა აბულის მთა პირდაპირ ჩანს. ძნემი მისაგნები არაა. ადგილობრივებისთვის კითხვაც შეიძლება, თუმცა ქართული მხოლოდ სკოლის მოსწავლეებმა იციან, რუსული თითქმის არავინ იცის.

პატარა აბული ვულკანური წარმოშობის მთაა, ზედაპირის დიდი ნაწილი ლოდებითაა დაფარული. თუ შუამდე ლამის სამანქანო გზით ავედით, შუიდან უკვე დიდ ლოდებზე ცოცვა მოგვიწია.

აქ მწყემსების ბანაკი ჩანს, მარცხნივ, გორაკზე კი აბულის ციკლოპური ციხე. ბანაკთან ახლოს წყაროა

აბულის ციხეზე შევისვენეთ და გზა მწვერვალისკენ განგვაგრძეთ. ზემოდან ციხე უკეთ გამოჩნდა. აბულის ციხე ჯერ კიდევ გვაროვნულ-თემური წყობილების დროსაა აშენებული მშრალად, ნატეხი ლოდების გამოყენებით. ქვემოდან მხოლოდ ლოდების გროვად ჩანს, არც გეგონება ციხე, თუ არ იცი, რომ სადღაც იქ უნდა იყოს. ესეც ზედხედი, შორს, ჰორიზონტზე საღამოს ტბაა